Rosa Loy: Im Holz (In the Woods) 2010 – caseïne op doek.

(BOS) De Duitse beeldend kunstenaar Rosa Loy (Zwickau, 1958) wijdt zich aan het mysterie vrouw, zoals ze het zelf omschrijft. In haar schilderijen beeldt ze uitsluitend vrouwen uit, die staan of zweven of elkaar omstrengelen. Haar werk is vol symboliek, vaak met bloemen en planten die verraden dat ze evenals als haar ouders, ooit hovenier is geweest. Haar eigen tuin is dan ook een belangrijke inspiratiebron. Haar moeder was als schilder een rolmodel voor haar kunstenaarschap.

De naam Rosa Loy deed bij mij geen lampje branden, maar in Duitsland wordt ze samen met haar echtgenoot, de beroemde schilder Neo Rauch, gezien als een sterrenpaar op het gebied van de eigentijdse kunst. Hun werk wordt bejubeld, hun foto’s en interviews verschijnen in ontelbare kranten en magazines.
Mooie mensen om te zien, interessante mensen door wat ze vertellen over elkaar en hun werk. Soms schilderen ze samen aan één schilderij of schenken elkaar hun schilderijen. Evenals Neo Rauch schildert Rosa Loy verontrustende, surreële en symbolische voorstellingen in een stijl die tot de Neue Leipziger Schule behoort, figuratief, allegorisch en met nadrukkelijke abstracte elementen.

Ze werken in hun aanpalende ateliers in een oude katoenspinnerij in Leipzig en komen geregeld bij elkaar langs om elkaars werk te becommentariëren, ‘om er de final touch aan te verlenen’, zoals Neo Rauch dat noemt. Van concurrerende gevoelens hebben ze geen last.

De onderwerpen en de stijl van Rosa Loy doen enigszins denken aan het werk van Frida Kahlo, in de vrouwenthema’s en de raadselachtige symboliek. De idyllische manier waarop ze vrouwen vormgeeft wekt associaties met die van Leonor Fini. Voor haarzelf zijn Italiaanse fresco’s een bron. Balthus noemt ze ook. Maar ze staat open voor alle belangrijke beeldende kunstvormen. Het werk van Rosa Loy is krachtig, licht, omvattend en bevat veel humor. Ze noemt zachtheid, meegevoel en hulpvaardigheid als belangrijke vrouwelijke eigenschappen, wat je terugziet in haar zachte kleurenpalet, opgebouwd uit melkeiwit en pigment. In de voormalige DDR waar ze opgroeide, werden jongens en meisjes gelijkgeschakeld wat haar juist nieuwsgierig maakte naar wat de verschillen zijn. Vanaf dat moment deed ze via haar schilderijen en onderwerpen onderzoek naar vrouwelijkheid. De magische uitstraling van haar werk verklaart ze als: ‘Alles is bezield.’
Ze is in de hele wereld bekend, maar niet in ons land. Het Drents Museum in Assen opent echter op 24 september de prachtige tentoonstelling ‘Bilder Bergen’, een uitgebreide presentatie van het werk van Rosa Loy.

(Dit artikel is als column geplaatst in het september/oktober nummer 2017 van de KunstKrant no 5).